0 Ταξίδι με τον Αη Βασίλη

Την παραμονή της πρωτοχρονιάς  ο μικρός Χρήστος και η μητέρα του ήταν τα μόνα πλάσματα σε ολόκληρο το δάσος των ελάτων που ήταν λυπημένα. Ήταν τα πρώτα Χριστούγεννα που τα περνούσαν χωρίς ένα από τα βασικά μέλη της οικογένειας, τον πατέρα του Χρήστου, γιατί βρίσκονταν βαριά άρρωστος στο νοσοκομείο και το πιθανότερο ήταν ότι δεν θα ζούσε για πολύ ακόμη. Η μητέρα του Χρήστου μετρίαζε την θλίψη του γιού της λέγοντάς του  ότι ακόμη και αν ο πατέρας του πεθάνει θα ζει πάντα μέσα στην καρδιά του και όταν τον βλέπει από τον ουρανό να προοδεύει θα χαίρεται πολύ.

Την παραμονή της πρωτοχρονιάς που ο Αη Βασίλης μοίραζε τα δώρα, ο Χρήστος αποφάσισε να κάνει μια μικρή βόλτα στο δάσος και να σκεφτεί την ζωή του χωρίς τον μονάκριβο πατέρα του.. Ξαφνικά άκουσε έναν παράξενο θόρυβο. Ήταν σαν ποδοβολητά
κάποιων ζώων . Δεν πρόλαβε να το πολυσκεφτεί γιατί μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ένα έλκηθρο φτιαγμένο από χρυσό και ασήμι και με επτά ταράνδους που το έσερναν, σταμάτησε δίπλα στον άφωνο από την έκπληξη νεαρό.  Έπειτα μια βαριά και ευγενική φωνή κάλεσε τον έκπληκτο Χρήστο να ανεβεί απάνω στο μαγικό έλκηθρο. Ήταν ο Αη Βασίλης!

Σχεδόν μηχανικά το μικρό παιδάκι μπήκε μέσα στο έλκηθρο και έκατσε στην θέση του συνοδηγού, δίπλα στον Αη Βασίλη. Με την διαταγή του αφέντη τους, οι επτά τάρανδοι ανυψώθηκαν στον ουρανό και πατώντας επάνω στα σύννεφα άρχισαν το μεγάλο ταξίδι τους. Το έλκηθρο πετούσε πάνω από τον Ειρηνικό ωκεανό, όταν ο μικρός Χρήστος γλίστρησε από  αυτό και κρατήθηκε από το πόδι του ταράνδου. Εκείνη τη στιγμή ο τάρανδος κλότσησε τον Χρήστο και εκείνος με έναν μαγικό τρόπο βρέθηκε και πάλι στην θέση του συνοδηγού. Αρκετή ώρα μετά το περιστατικό και ο Χρήστος ήταν ακόμη τρομοκρατημένος. Γι’αυτό το λόγο ο Αη Βασίλης θέλησε να κουβεντιάσει με τον μικρό του φίλο.

-Σε ποιες χώρες θέλεις να ταξιδέψουμε? τον ρώτησε.

-Μ’αρέσει πολύ η Νέα Υόρκη και γενικότερα οι ΗΠΑ γιατί έχουν πολύ καλά πανεπιστήμια όπως το Harvard, το MIT, το Stanford,το Yeil,το Joe Hopkins κ.α. Επίσης θα ήθελα να ταξιδέψω στη Σουηδία, στη Νορβηγία, στην Φινλανδία και γενικότερα να επισκεφτώ Σκανδιναβικές χώρες, γιατί η κουλτούρα τους είναι διαφορετική από των υπολοίπων Ευρωπαίων.

-Ωραία φαίνεται ότι σε ενδιαφέρουν οι τέχνες και τα γράμματα. Και επειδή μ’αρέσουν τέτοιοι άνθρωποι, θα μοιράσουμε τα δώρα στις Σκανδιναβικές χώρες και στην Αμερική, είπε ο Αη Βασίλης. Μήπως όμως θέλεις να ταξιδέψουμε και στο διάστημα?

-Ναιιιι!!! απάντησε γεμάτος χαρά ο Χρήστος.

-Που ακριβώς στο διάστημα? γιατί όπως ξέρεις αυτό είναι αχανές.

- Οπωσδήποτε θα ήθελα να ταξιδέψω στον Kepler 22-b που δεν βρίσκεται στο ηλιακό μας σύστημα αλλά 600 έτη φωτός μακριά από τη γη, δηλαδή περίπου έξι τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά μας και είναι ομώνυμος με τη γη. Μπορεί να ζουν εξωγήινοι. Όμως για να φτάσουμε εκεί σε μια ώρα πρέπει να ταξιδεύουμε με δύο πεντακιςεκατομμύρια χιλιόμετρα την ώρα.

-Είναι απλό μικρέ μου φίλε, απλώς θα διακτινιστούμε και θα είμαστε εκεί σε μια ωρίτσα, είπε ο Αη Βασίλης.

-Φανταστικά! Όμως θα πρέπει να μοιράσουμε τα δώρα σε όλο τον κόσμο, έτσι δεν είναι?

-Δυστυχώς ναι, είπε στενοχωρημένος ο Άγιος. Βαρέθηκα τόσα χρόνια να κάνω την ίδια δουλειά. Δεν πειράζει όμως. Σε λίγες ώρες θα έχουμε τελειώσει και θα μπορέσουμε να ταξιδέψουμε στο σύμπαν.

Ο Αη Βασίλης μοίραζε τα δώρα με έναν εκπληκτικό τρόπο. Έλεγε «Ας πάνε τα αντίστοιχα δώρα στα παιδιά του Μεξικού» και μέσα από τον σάκο του Άγιου έφευγαν εκατομμύρια διαφορετικά δώρα στα και έμπαιναν στην καμινάδα του ανάλογου σπιτιού. Το ίδιο γίνονταν και με τις υπόλοιπες χώρες. Ο μικρός Χρήστος είχε μείνει κυριολεκτικά με το στόμα ανοιχτό.

-Τώρα ήρθε η ώρα να ταξιδέψουμε στο διάστημα, έτσι δεν είναι μικρέ? είπε ο Αη Βασίλης ενθουσιασμένος.

-Δυστυχώς δεν μπορώ Άγιε. Ο πατέρας μου με περιμένει. Είναι ετοιμοθάνατος και θέλω να περάσω τις τελευταίες στιγμές μαζί του. 

-Εντάξει απογοητεύτηκα λίγο αλλά τι να κάνουμε. Δεν πειράζει. Πρέπει όμως να σου δώσω το δώρο που θέλεις. Πες μου ότι δώρο θέλεις και θα γίνει δικό σου.

-Ότι, ότι θέλω?

-Ναι, πες μου αγόρι μου.

-Θα ήθελα να μου δόσεις το φάρμακο για να σωθεί ο πατέρα μου.

-Ορίστε μικρέ μου φίλε, του είπε συγκινημένος και του έδωσε ένα μπουκαλάκι με φούξια υγρό. Τώρα θα πρέπει να σε πάω στους γονείς σου.

-Ναι, Άγιε Βασίλη μου.

Έτσι ο πατέρας του Χρήστου σώθηκε παίρνοντας το φάρμακο και θα ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του με την οικογένειά του ευτυχισμένος.