Την παραμονή Πρωτοχρονιάς, μια ευχάριστη έκπληξη με περίμενε. Ένας χοντρός και ψηλός κύριος με κόκκινα ρούχα, έναν σάκο και άσπρη γενειάδα χτύπησε το κουδούνι. Ακόμα και ο σκύλος μου, που δε φημίζεται και πολύ για την εξυπνάδα του θα καταλάβαινε αμέσως ότι επρόκειτο για τον Άη Βασίλη. Τέλος πάντων, ο μπαμπάς μου με πρόλαβε και άνοιξε στον κύριο, εκείνος ανέβηκε τα σκαλιά και ΤΣΟΥΠ μπήκε στο σαλόνι του σπιτιού, στο οποίο βρισκόμουν κι εγώ . Παραξενεύτηκα λίγο στην αρχή, αλλά μετά συνειδητοποιήσα ότι υπάρχουν δύο περιπτώσεις.
α) Είμαι σχιζοφρενής και βλέπω Άγιο Βασίληδες παντού.
β) Μου κάνουν πλάκα.
Ρώτησα τον πατέρα μου και την μητέρα μου αν βλέπουν ότι βλέπω, και απάντησαν καταφατικά. Οπότε επιλύθηκε το πρώτο κατά την άποψή μου δυσεπίλυτο πρόβλημα. Μου έκαναν πλάκα! Στο δεύτερο όμως και σαφώς δυσκολότερο πρόβλημα πρέπει να ανακαλύψουμε ποιος βρίσκεται πίσω από αυτά τα κόκκινα ρούχα. Παρόλο που το δεύτερο πρόβλημα ήταν πιο δυσεπίλυτο από το πρώτο, δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να το λύσω. Όταν ο 'Αη Βασίλης" έβγαλε το δώρο μου, που ήταν παρτιτούρες του Otakar Sevcik, ουσιαστικά πρόδωσε τον εαυτό του. Ήταν ο κύριος Δημήτρης ο δάσκαλος βιολιού μου. Παρακάτω μπορείτε να δείτε ορισμένες φωτογραφίες που έχουν σχέση με το προαναφερθέν κείμενο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Θα δημοσιεύονται όλα ανεξαιρέτως τα σχόλια εκτός από αυτά με ανάρμοστο περιεχόμενο τα οποία και θα διαγράφονται αμέσως.